Van Vinkseweg naar Kolenpad

Seizoen 1988 - 1989

Het seizoen 88/89 was het seizoen dat de bijna legendarische Perry Hoogstad naar Rozenburg kwam. Op 23 jarige leeftijd verkoos hij Eersteklasser Rozenburg (toen het hoogste niveau van Nederland) boven zijn eigen Meeuwenplaat. Meeuwenplaat speelde in de 4e klasse (zondag) en Hoogstad zag het als een unieke kans zijn talenten op een hoog niveau ten toon te spreiden. Het was vooral Kees Huiszoon die zich had sterk gemaakt om Hoogstad naar sportpark West te halen. Huiszoon was in dat jaar weer toegetreden tot het bestuur nadat hij een jaar daarvoor (daarover later meer) opstapte voor zijn aandeel in het tussentijds vertrek van Ferry Groeneweg. Kees Huiszoon zou in het nieuwe bestuur, dat onderleiding stond van Jan Hecker, de functie van PR en sponsoring voor zijn rekening nemen. Maar aan kenner Huiszoon waren de capaciteiten van Hoogstad niet ontgaan. Rozenburg zou zoals later bleek veel plezier aan de Hoogvlieter gaan beleven.

Perry Hoogstad

Henk van der Lely, Wim van der Steene en Bert Veldhoen waren de andere nieuwe gezichten op West. De eerste wedstrijd van dat seizoen was tegen Noordwijk. Rozenburg kreeg kansen op een goed resultaat maar moest toch toe zien hoe dat de nieuwe doelman van Rozenburg Perry Hoogstad twee keer werd gepasseerd in zijn eerste officiële wedstrijd op het hoogste amateur niveau van Nederland. Ook in het tweede duel van dat seizoen bleef Rozenburg met lege handen. Barendrecht had aan één doelpunt genoeg voor de overwinning. Het team van trainer Herman Hartgers kende een moeilijke competitie start. Zijn ploeg werd geteisterd door blessures en afwezigen, tegen Barendrecht miste hij maar liefst 5 basis spelers. Ment de Jong, Rinus de Nooijer, Henk Kuipers, Henk-Jan van der Gaag en Henri Hecker moesten verstek laten gaan. De nood was zo hoog dat Rinus de Bil en Kees Teuben, eerder eigenlijk al gestopt, Rozenburg de helpende hand moesten bieden. De dag er voor was Teuben ook nog in het huwelijk getreden maar wilde daar eigenlijk geen ruchtbaarheid aangeven. Maar in een klein dorp als Rozenburg was dat uiteindelijk toch niet helemaal gelukt. In de derde wedstrijd uit tegen Spakenburg behaalde Rozenburg haar eerste overwinning. De jonge Patrick Bekker was de maker van de enige en winnende treffer. Feest dat seizoen was het pas echt toen Excelsior Maassluis werd verslagen met 2-0, Henk van der Lely en leen van Es waren de doelpuntenmakers.

Nieuwkomer Bert Veldhoen haakte na die wedstrijd af. Hij was door Hartgers naar de reservebank verbannen en daar was de ex prof van Sparta niet voor naar Rozenburg gekomen. Dat de lezing van trainer Hartgers en speler Velthoen niet helemaal het zelfde waren mogen duidelijk zijn. Maar veldhoen verliet Rozenburg net als een jaar daarvoor hij Excelsior Pernis vroegtijdig verliet. Hij had kennelijk moeite zijn draai te vinden bij de amateurs. Dan was er nog de affaire Johan Langendoen. De vleugelspits van OVV wilde tussentijds naar Rozenburg overstappen. Een baan had Langendoen gevonden bij Petrochem en dan is de link naar Rozenburg snel gemaakt. Maar OVV tekende protest aan en Langedoen mocht de rest van het seizoen niet spelen. Rozenburg presteerde dat seizoen zeker in de eerste helft naar behoren.

Na 12 wedstrijden stonden de Rood Gelen op een 4e plaats op de ranglijst. De hoogste notering dat seizoen zou zelfs nog de derde plaats zijn. Het was ook het seizoen dat de ‘Derby’ tegen Spijkenisse in ere werd hersteld. In 20 jaar hadden Rozenburg en Spijkenisse niet tegen elkaar gespeeld voor de competitie. Op 10 december van dat seizoen werd het in de wedstrijd van de waarheid ‘NUL – NUL’ Wie speelden er toen voor Rozenburg. In het doel Perry Hoogstad. Teuben, De Nooijer, Lievaart en Kuipers vormde de achterhoede. Op het middenveld Richard Hecker, Henri Hecker, Huibert Degeling en Leen van Es. En in de spits waren Henk van de Lely en Henk-Jan van der Gaag actief. Bij Spijkenisse waren, wie kent ze nog, Ruud van Emmerik, Latuharhary, De Winter, Pot, Van Hamburg en Trouw precent. Nadat de Rood Gelen het de eerste helft van de competitie goed hadden gedaan zakte de ploeg in het tweede bedrijf ver terug. In degradatie zorgen kwam Rozenburg niet maar de ploeg kon de goede resultaten van de eerste helft niet over een heel seizoen doortrekken.

Wie waren de tegenstanders in dat seizoen: ARC; Barendrecht; Excelsior Maassluis; Heerjansdam; Marken; Noordwijk; NSVV; Quick Boys; Rijnsburgse Boys; RKAVIK; Spakenburg; Spijkenisse en Vitesse Delft.

Naast Kees Teuben trouwde in dat jaar ook Francis Janse. Werd Dick Hamming Ere lid van Rozenburg en was Antoinette Smit – Braspennincx de eerste vrouwelijke bestuurder op West en werden de dames 1 kampioen.

Wat krantenkoppen uit dat seizoen: Rozenburg glijdt uit in Noordwijk; Barendrecht de gelukkigste; Rozenburg dwingt eerste zege af (Spakenburg); Historische overwinning (Maassluis); Rozenburg voelt zich te kort gedaan (NSVV); Rozenburg verslaat mede koploper Marken; Rozenburg kaakt Katwijkse haring (Quick Boys); Rozenburg rendement voorop (Vitesse Delft); Spijkenisse ontmaskert Rozenburg (uitwedstrijd 4-0 verlies); Doelpunten duur voor Rozenburg (Heerjansdam).

Het contract met trainer Hartgers werd in december verlengd. Henk van de Lely vertrekt aan het einde van dat seizoen en Leen van Es zet een punt achter zijn voetballoopbaan. Uiteindelijk kwam Johan Langedoen niet naar Rozenburg en verkoos Nieuwenhoorn boven sportpark West en was het dus een storm in een glas water. Rozenburg en de supporters raakten vertrouwd aan voetballen op het hoogste niveau. De generatie die Rozenburg op dat niveau had gebracht wordt langzaam vervangen. Er komen meer en meer (vreemde) spelers van buiten Rozenburg naar het dorp aan de Waterweg. Rozenburg stond op de voetbalkaart van Nederland en was geen eendagsvlinder en op West werd er gebouwd aan een stabiele fundering wat later bleek met succes.

Maar het publiek raakte snel verwend en Rozenburg kon daar niet altijd gehoor aangeven. Blijdschap over de over winningen tegen de Sluizers en het gelijke spel tegen Spijkenisse werden afgewisseld met verlies tegen Rijnsburgse Boys (5-0), Spakenburg (1-0) en hekkensluiter RKAVIK (1-0). Maar de uitnederlaag tegen Spijkenisse (4-0) zal nog lang in de geheugens van de Rood Gelen gegrift staan. Daar werd pijnlijk duidelijk dat de stabiliteit van Rozenburg ver te zoeken was dat seizoen 1988 – 1989 en dat verklaarde de derde plaats in de eerste helft van dat seizoen en de 10e plaats aan het einde van de competitie.